Het werkpaleis in het gebouw van de stichting Sint – Nicolaas en pieten in Grootebroek is de plek waar de Sint dit jaar feestjes en ontvangsten houdt. Maar de meeste andere dagen logeren Sinterklaas en de zwartepieten in grote roden tenten in de bossen tussen Enkhuizen en Bovenkarspel. Daar zitten ook veel konijntjes, die tevoorschijn komen als het ’s avonds donker is. En gisteravond hebben twee jonge zwartepieten, die voor het eerst meegekomen zijn naar Nederland, de konijntjes gevoerd. Ze maakten een paar zakken taaitaaipoppen open en voerden stukjes taaitaai aan de konijnen die in de buurt durfden te komen. Toen we vanochtend vroeg terugkwamen van onze lange reis over de daken, zaten er een heleboel konijnen te wachten op nog meer van zulke lekkernijen. De zwartepieten wilden al meteen een nieuwe zak taaitaai open trekken. Maar dat leek me toch niet zo’n goed idee. Snoepgoed is voor de kinderen. En vast niet zo goed voor de buiken van konijnen. Daarom heb ik de pieten wat groente en wortels laten halen en aan de konijnen laten voeren. Geven jullie je eigen huisdieren ook wat extra’s tijdens het Sint-Nicolaasfeest? Wel even opletten dat poezen en honden niet hetzelfde eten als konijnen en cavia’s. En vooral geen levende cavia’s en muizen aan je slang voeren, want dat vindt de Sint zielig. De rest van de ochtend hebben de zwartepieten overal verlanglijstjes opgehaald. Vanmiddag zijn groepjes kooppieten cadeautjes gaan inkopen die ik niet vanuit Spanje heb meegenomen. Wisten jullie dat wij ook altijd cadeautjes kopen in winkels van de stad of het dorp waar de kinderen zelf wonen? Dat doen we expres, want dan kun je zo’n cadeautje nog ruilen als je het echt niet mooi vindt. Hoewel ik me dat eigenlijk niet kan voorstellen. Want wie heeft er nu een betere smaak dan Sinterklaas?
Donderdag 29 november: twee kinderen hebben onze tenten gevonden!
Zoals ik gisteren al verklapte, hebben Sinterklaas en zijn horde zwartepieten hun grote rode tenten opgeslagen in de bossen tussen Enkhuizen en Bovenkarspel. Daar zijn we met zijn allen druk bezig met verlanglijstjes turven, het Grote Boek bijwerken, snoepgoed sorteren en cadeautjes inpakken. Het leven van een goedheiligman en zijn helpers is een drukte van belang.Onze tenten zijn dan wel knalrood, maar staan goed verstopt tussen de struiken en de bomen. En toch gebeurt het elk jaar dat er een paar kinderen, die toevallig aan het wandelen zijn in de bossen tussen Enkhuizen en Bovenkarspel, de tenten zien staan. Soms komt dat doordat ze Amerigo, mijn trouwe schimmel, hebben horen hinniken of de zwartepieten kabaal hebben horen maken. Zelfs dan is het nog een hele klus om te vinden waar we zijn, maar heel af en toe lukt het.Wanneer kinderen ons kampement komen opstappen, krijgen ze altijd meteen warme chocolademelk, taaitaai en snoep aangeboden. Daarna krijgen ze een hand van Sinterklaas en mogen ze alles bekijken – op voorwaarde dat ze geen ingepakte cadeautjes uitpakken en niet meer pepernoten opeten dan hun buikjes aankunnen! En natuurlijk krijgen ze allemaal een presentje. Ik vertel dit allemaal omdat vandaag twee kinderen tegelijk op bezoek kwamen: Ramon en Anja uit Grootebroek. Ze waren aan het logeren bij hun tante Karin in Lutjebroek en hadden het tentenkamp bij toeval gevonden, toen ze in het bos aan het spelen waren. Nadat we ze verwend hadden met snoepgoed en cadeaus, heb ik een van de zwartepieten meteen laten opbellen naar tante Karin in Lutjebroek, om te melden dat haar neefje en nichtje bij ons waren. Meteen heb ik laten regelen dat de twee kinderen hier vannacht mogen blijven slapen in het pietenverblijf. Ik heb ze wel gewaarschuwd dat de pieten die dagdienst hebben – en dus ’s nachts niet mee de daken op hoeven – er van houden om behoorlijk lang te ‘keten’. Zo noemen jullie dat toch? Nou ja, morgenochtend, als we Ramon en Anja terugbrengen naar tante Karin in Lutjebroek, zullen ze daarom wel erg moe zijn. Maar dat zullen ze er wel voor over hebben, denk ik.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten