Hoi lief dagboek,
Ik heb vandaag toch iets spannends gedaan! Ik ben op het politiebureau geweest en ik zal je vertellen hoe dat kwam. Ik ging vanmiddag op mijn solex naar de Inpak Pieten toe, samen met Lange Piet hij zat achterop. We kwamen aan bij het pand waar de inpakpieten ontzettend druk aan het inpakken waren. Zo druk dat het inpakpapier en de rollen plakband om onze oren vlogen. Ik melde mij bij de Chef Piet en vroeg hem waar de cadeautjes stonden die ik vandaag moest bezorgen samen met Lange Piet. ‘Die staan achterin , rij 36, vierde verdieping’, zei Chef Piet. Ik startte mijn solex en Lange Piet sprong achterop de solex en we reden samen het pand in. Hier is het zei Lange Piet. Welnee, niet nummer 16, maar nummer 36, zei ik. Na een tijdje kwamen we achterin het pand en daar was gang nummer 36. Ik stapte samen met Lange Piet af. We keken eens omhoog, poehpoeh dat is wel erg hoog zei Lange Piet. Lange Piet had een idee. ‘Als jij nu eens op mijn schouders gaat staan misschien kunnen we er dan bij’, zei hij. Ik klom boven op de schouders van Lange Piet en rekte me helemaal uit. ‘Ik ben te kort’ zei ik tegen Lange Piet, en ik sprong vanaf de schouders van Lange Piet op de grond. Wat nu zei Lange Piet en krabbelde wat aan zijn hoofd. Aha een idee en Lange Piet rende weg. Van achter uit de gang riep hij nog ik ben zo terug. Ik knikte oké en begon met wachten. En inderdaad nog geen 5 minuten later was Lange Piet terug met een knal oranje heftruk. Brrrrr brrrrrrrrrr hij reed de heftruck recht voor de stelling en schoof de lepels omhoog, ietsjes naar voren en hupsakee in een paar tellen stonden de cadeautjes beneden op de grond. Dat heb je goed gedaan zei ik tegen Lange Piet. ‘Wat staat erop?’, zei Lange Piet, ‘voor wie zijn ze’? ‘Ik zal eens kijken, ok voor de politie’ zei ik. Cool zei Lange Piet we gaan naar de politie. Hij wierp de zak met cadeautjes over zijn schouder en ging achterop de solex zitten. Kom op Praatjes Piet we gaan. Toen we later die middag in de binnenstad aankwamen stond iedereen onderweg naar ons te zwaaien. Eenmaal aangekomen bij het politiebureau stonden we voor een groot ijzeren hek. Lange Piet belde aan, ring ring. Er klonk een stemmetje uit een kastje uit de muur: ‘Wie is daar?’. Lange Piet en Info Piet zei Lange Piet. ‘Kom binnen’, zei de stem uit het kastje, en het grote ijzeren hek schoof langzaam open. We reden naar binnen, en wauw zij Lange Piet een politie auto en sprong van de solex. Nee niet doeeeen taaaaa tutuuuuuuuuu taaaaaaaaaaaaa tuuuuuuuuuuu klonk het ineens achter het bureau. Lange Piet had de sirene in de politie auto aan gedaan, cool hé? Daar kwam een politie agent aangehold. ‘Wat is hier aan de hand?’, vroeg de agent. ‘Niks’, zeiden we tegelijk. ‘Wat komen jullie hier dan doen en waarom laten jullie de sirene afgaan?’, vroeg de agent. ‘Dat, dat, dat,’ stotterde Lange Piet want hij was nog al een beetje geschrokken, ‘komt omdat wij cadeautjes voor jullie hebben meegebracht en ik jullie allemaal naar buiten wou laten komen’. Oh daarom dus! Lange Piet schudde zijn hoofd jaaa. ‘Nou dat vinden wij erg aardig van Sinterklaas’, zei de agent. ‘Zou je hem de groeten willen doen van ons?’. ‘Maar natuurlijk dat doen we’, ik startte de solex en Lange Piet ging achterop zitten. We reden richting de grote ijzeren poort en de poort ging open. Tot ziens Info Piet en Lange Piet, bedankt bedankt klonk het uit het kastje uit de muur. Nou dat was me wel weer een verhaal. Tot morgen.
Toedeledookie, Info Piet
vrijdag 21 november 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten